Het liet zich raden dat we het niet onder de markt zouden hebben met het stugge SC Keerbergen, dat ons dit seizoen onze voorlopig enige thuisnederlaag had aangesmeerd.
Die waarschuwing werd echter in de wind geslagen: al na een paar minuten waren we op achtervolgen aangewezen toen Laevers een verre bal aan de tweede paal vrijwel ongedekt mocht binnentrappen. Gelukkig konden we ons snel herpakken en meteen enkele doelrijpe kansen forceren: Nelissen trapte over op een voorzet van Torreele, die zelf met een fraai schot de thuisdoelman tot een redding dwong. Ons veldoverwicht leverde voor de pauze nog een resem andere mogelijkheden op: Cauwenberghs mikte te hoog op aangeven van L’Enfant, een kopbal van Laeremans werd van de lijn gekeerd, en opnieuw Cauwenberghs knikte maar net over.
Zo’n 5 minuten voor de rust viel dan toch de verdiende gelijkmaker, toen Rymenams een vrijetrap van aanvoerder Verbiest met het hoofd in doel kon verlengen. Een strak schot van laatstgenoemde op de doelman en een poging van de thuisploeg die naast doel belandde, waren de laatste wapenfeiten van een onderhoudende eerste helft.
Met na de pauze A. Urdinov in de ploeg voor Nelissen wilden we meteen doorgaan op ons elan. Dat was echter zonder El Boudakhani gerekend, die balverlies van Laeremans afstrafte met een geplaatst schot van net buiten de grote rechthoek. Daar konden we voorlopig alleen een vrijetrap van Urdinov over doel tegenover plaatsen, en toen Rely rond het uur, weliswaar vanuit buitenspelpositie, de 3-1 mocht aantekenen, leek onze eerste nederlaag sinds begin december eraan te komen.
Bovendien werden we niet echt geholpen door de scheidsrechter, die na een overtreding op Pasteels net binnen de grote rechthoek eerst naar de stip wees, maar vervolgens, belaagd door vrijwel alle Keerbergenaars, onbegrijpelijk op zijn beslissing terugkwam en de bal erbuiten legde. Urdinov mikte de vrijetrap pal op de keeper.
Trainer Zoran had intussen ook Loix en Van Lommel in de strijd gegooid om de scheve situatie alsnog recht te zetten. Zo’n 10 minuten voor affluiten laaide de hoop in onze rangen weer op, toen een verre trap van doelman Rottier de hele thuisverdediging, de doelman incluis, verraste. Torreele knikte de bal voor alle zekerheid tegen de touwen, maar de aansluitingstreffer mocht eigenlijk op naam van de Sakke worden geschreven.
Voor onze jongens was dit meteen het sein voor een ultieme belegering van het thuisdoel, en de kansen stapelden zich dan ook op: Rymenams zag een kopbal van de lijn gekeerd, Cauwenberghs trapte op de doelman en een poging van Torreele ging voorlangs.
In de spectaculaire slotfase kregen we alsnog loon naar werken, toen de ingevallen Van Lommel een gemeten voorzet van Cocquyt in doel buffelde. ‘Stefke’ sprintte meteen het halve veld over en sprong in de armen van onze T1: de vreugde was wederzijds!
Ook al had Keerbergen voordien verzuimd om het op de counter af te maken, toch mogen we ons na de late gelijkmaker de morele winnaar noemen van deze boeiende derby!
Het was dan ook extra jammer dat we de dag nadien niet maximaal konden profiteren van de nederlagen van zowel Herent als Boortmeerbeek tegen respectievelijk Kortenberg en onze volgende tegenstander Huldenberg. We houden Kortenberg echter op 6 punten en verkleinen de achterstand op Boortmeerbeek, dat wel een match minder telt, tot 3 eenheden.
Hopelijk kunnen we volgende zaterdag ook op Huldenberg onze uitstekende vorm etaleren en een dito resultaat neerzetten, zodat we de week nadien vol zelfvertrouwen leider Herent kunnen ontvangen!
Reactie plaatsen
Reacties