Voor onze eerste thuiswedstrijd van het nieuwe seizoen was scheidsrechter Orinx alvast vol lof over
onze grasmat en noemde ze, met enige zin voor overdrijving, ‘het beste veld van Vlaanderen en
omstreken’. En het moet gezegd: de staat van het terrein kon zeker niet als excuus gelden, mocht het
na de nederlaag op de openingsspeeldag opnieuw foutlopen tegen KVC Haacht B.
Nieuw puntenverlies was dus uit den boze als we dit seizoen onze hoge ambities willen waarmaken.
Trainer Zoran had het zijn manschappen vooraf nog eens duchtig ingepeperd en we schoten dan ook
snedig uit de startblokken. De wederoptredende Cauwenberghs vond al meteen tot twee keer toe de
keeper op zijn weg, en ook de rest van de eerste helft volgden de kleine en grote kansen mekaar in
sneltempo op, met onder meer een poging van L’Enfant op voorzet van Torreele, een vluchtschot van
deze laatste over doel, en twee kopballen van de nadrukkelijk aanwezige Cauwenberghs die de juiste
richting misten of gestuit werden door de doelman. De bezoekers konden daar aanvallend weinig
tegenoverstellen, met enkel een schotje van Cauwelier dat doelman Rottier niet in verlegenheid kon
brengen, en een verdacht ingrijpen van Vanhaelen in ons strafschopgebied waar de – overigens
uitstekende – ref gelukkig geen graten in zag. Pal voor de rust werd L’Enfant nog eens het straatje
ingestuurd, maar zag zijn poging verijdeld door de goed uitgekomen keeper.
Onze supporters konden alvast tevreden zijn over wat we die eerste 45 minuten op de mat hadden
gelegd, met als enige minpuntjes het gebrek aan efficiëntie en de noodgedwongen vervanging van
aanvoerder Verbiest door Berrevoets, die zich echter prima van zijn taak kweet.
Na de pauze zagen we hetzelfde spelbeeld, met veldoverwicht voor KFC W en een veeleer
afwachtend en op de counter mikkend Haacht. Onze dominantie leidde opnieuw tot een handvol
kansen, de ene al groter dan de andere. Zo kopte Vanhaelen over een leeg doel, trapte Torreele nog
eens over en werd een schot van de ingevallen Geens nog net afgeblokt. De gasten staken nu toch
wat vaker de neus aan het venster, en we mochten van geluk spreken dat een kopbal van een
vrijstaande bezoeker in het zijnet belandde. Zo’n 10 minuten voor tijd kregen we zelfs tot twee keer
toe nog bijna het deksel op de neus, maar gelukkig kon ‘de Sakke’, mede geholpen door de dwarslat,
telkens het gevaar verijdelen.
Trainer Zoran had intussen nog de piepjonge Roels in de strijd gegooid en die ontpopte zich zowaar
tot mede-matchwinnaar: met een haarfijne assist bediende hij vijf minuten voor affluiten Torreele,
die op de hem gekende (on)orthodoxe manier het leder tegen de touwen prikte!
Na een degelijke wedstrijd kregen we zo alsnog loon naar werken en houden we voeling met de top,
ook al zijn we nog maar twee speeldagen ver. Op het kunstgrasveld van Betekom nemen we het
volgende zondag op tegen KO Begijnendijk, dat zwaar onderuitging tegen Kortenberg. Van
onderschatting mag evenwel geen sprake zijn, willen we dit seizoen een hoofdrol spelen in onze
reeks!
Reactie plaatsen
Reacties